Przeczytane - " Ręka mistrza "

Nigdy wcześniej nie sięgałam w twórczość S. Kinga. „Ręka Mistrza” jest tytułem, nie tylko autora, którego darzę szczególnym uznaniem, ale też naczelnym „wyznacznikiem” dobrego smaku z mojej strony. Jest to pozycja, której nigdy się nie zapomina. Zostaje w świadomości czytelnika i kreuje jego nowe spojrzenie na literaturę grozy i fantastyki.

W polskiej wersji językowej wydania podjęło się wydawnictwo Prószyński i S-ka w 2009 roku. Przełożyło ono 628 stron błyskotliwej treści, która „ukryta” pod niestandardową okładką (której wstrząsające znaczenie można odkryć, kończąc książkę) szokuje nawet największych oponentów tego stylu.

W momencie rozpoczęcia fabuły na pierwszy plan wysuwa się Edgar Freementle – mężczyzna, który po ciężkim wypadku jest zmuszony rozpocząć swoje życie na nowo. Przeprowadza się na Florydę (wyspa Duma Key). Edgar, który obrażenia otrzymał nie tylko na ciele, ale i na duszy, odkrywa w sobie talent malarski. Nie jest świadom tego, że poprzez swoje zdolności potrafi odzwierciedlić budzącą grozę rzeczywistość. W trakcie fabuły bohater zbliża się do Elizabeth Eaastlake. Jest to chora na autyzm staruszka, dzięki której Edgar wgłębia się w tragiczną przeszłość rodziny Eastlake. Z czasem, pragnąc od niej uciec, przeszłość familii mocniej zaczyna „naciskać” na jego teraźniejszość.

Powieść przepełniają opisy prezencji ludzkich zwłok, wyglądu duchów z przeszłości; nasycona przekleństwami buduje rosnące napięcie.

Niestety, i tutaj możemy napotkać na pewne „potknięcia” autora. Najbardziej widocznym błędem autora jest przeprowadzony przez niego czas akcji. Powolne tempo, prowadzone przez ¾ tekstu (głównie sentymentalne opisy miejsc i przeszłości) jest mocno odpychające. Lecz warto jest „poczekać”, aby ostatnia część mogła w pełni pokazać kunszt autora, a dzięki temu wprowadzić w świat grozy z najwyższej światowej półki.